Basın Açıklaması

8329

8 Mart Dünya (Emekçi ) Kadınlar Günü
TÜBAKKOM BASIN AÇIKLAMASI

8 Mart, kadınların eşit işe eşit ücret, günde sekiz saat çalışma ve doğum izni talepleriyle 1857 yılında başlattıkları eşitlik mücadelesinde, hakları uğruna can verdiği gündür. Günümüzde 8 Mart’lar,kadın sorunlarına çözüm önerilerinin kadınlara karşı her türlü ayrımcılığın kaldırılması ve kadına yönelik şiddete son verilmesi istemlerinin; bir kez daha dile getirildiği gündür.

Kadınlar, Dünya nüfusunun % 50 sini , Yeryüzündeki toplam işgücünün üçte ikisini oluşturuyor. Ancak kadınlar dünya gelirinin % l0 unun almakta ve dünyanın tüm mal varlığının % 1 ine sahip bulunmaktadır .Yaşamın bütün alanlarında çalışma alanında, istihdamda, karar alma mekanizmalarında , politikada kadınlar nüfus oranında temsil edilmiyor.

Dünya Ekonomi Forumunun, 134 ülkede yaptığı araştırma sonucu hazırlanan “Kadınların ekonomik hayata katılımı kadınların elde edebildiği yada onlara sunulabilen olanaklar, eğitime ve sağlık olanaklarına erişim ve herşeyden önemlisi karar alma mekanizmalarında temsil açısından Küresel Cinsiyet Eşitsizliği 2010 yılı raporuna göre Türkiye endeks sıralamasında son sıralarda yer almaya devam ediyor. Sağlık alanında 61, siyasette 99, ekonomik katılım ve fırsat eşitliği konusunda 131, eğitim konusunda ise 109. sıralarda yer alan Türkiye, toplamda İran ,Suriye ve Etiyopya’nın da gerisinde kalarak 126. sırada yer almaktadır

Türkiye 1985 yılında Birleşmiş Milletler Kadınlara Karşı Her Türlü Ayrımcılığın Önlenmesi Sözleşmesini (CEDAW) imzalamış ve 2000 yılında da Pekin Ek İhtiyari Protokolünü kabul etmiştir.

2002 yılında Türk Medeni Kanunu , 2005 yılında Ceza Kanunu ile de pek çok yeni düzenlemeler getirilmiştir.Fakat hala yasalardaki hükümlerin ve uluslar arası sözleşmelerin uygulanması,yorumlanarak kararlara gerekçe yapılması , Avrupa İnsan Hakları Mahkemesinin kararlarının iç hukukta göz önüne alınmasının mücadelesini veriyoruz.

Bugün yeryüzünde her üç kadından biri şiddetin değişik biçimlerine maruz kalmaya devam ediyor. Gerek ev içinde gerekse kamusal alanda kadına karşı şiddet ortadan kaldırılabilmiş değil. Bugün Ne yazık ki ülkemizde de kadına yönelik şiddet , taciz , tecavüz ve kadın cinayetleri oranı % 1400 artmış bulunmaktadır. Neredeyse her gün bir kadın cinayeti ,taciz ve tecavüz haberleri ile sarsılmaktayız.

Türkiye’de kadına yönelik şiddetle ilgili yapılan istatistiksel çalışmalarda kadınların % 25'inin Fiziksel şiddete uğradığı . Şiddete uğrayan kadınların %75'inin eşi tarafından şiddete uğradığı , Cinayet sonucu ölen kadınların % 40-70inin eşi tarafında öldürüldüğü. Tecavüze uğrayan kadınların % 50 sinin 18 yaş altında. Her 4 kız çocuktan biri cinsel şiddete uğradığı belirlenmiştir.

Yine bir ,istatistiksel çalışmaya göre 2010 yılında eşleri ya da sevgilileri gibi en yakınları olan erkekler tarafından 388 kadın ve çocuk öldürülmüş ya da yaralanmıştır. Şiddet olaylarının en az 42'sinde mağdurların tehdit altında olduğu çevrelerince biliniyordu, can güvenlikleri bulunmadığı, tehdit edildikleri ya da şiddet gördükleri gerekçesiyle daha önce karakola ya da C. savcılığına başvurmuşlardı

2010 yılının verilerinden hiç ders çıkarılmamış ve de önlem alınmamış ki 2011 yılı Ocak ayında 17 kadın öldürülmüş, Dokuz kadın ve bir çocuk yaralanmış. 34 kadın ve yedi çocuk tacize, dört kadın ve 15 çocuk tecavüze maruz kalmıştır.

Ülkemizde ne yazık kı aile içi şiddeti önlemeve şiddete uğrayanı koruma amacıyla kabul edilen 4320 sayılı yasanın uygulamasında karşılaşılan aksaklıklar giderilmedi. Kadınların şiddete uğradığında yada şiddet riski olduğunda şiddet ortamında yaşayamayacağı açıktır . Şiddet bir insanlık suçudur. Kadınların şiddete uğradığında yada şiddet riski olduğunda sığınacakları bir yere ihtiyaçları vardır. Ülkemizde sığınma evleri yeterli sayıda değildir.

AB Standartları her 7500 kadın için bir sığınma evi açılmasını öngörmekte, Belediye yasası ise nüfusu 50.000 geçen tüm belediyeler için sığınma evi açmak yükümlülüğünü getirmektedir. Ancak ilimiz de dahil olmak üzere nüfusu 50.000 geçen belediyelerin açmakla zorunlu olduğu sığınma evi sayısı yok denecek kadar azdır. Türkiye’de var olan kadın sığınma evi sayısı 65’tir, fakat olması gereken sayı ise 3 bin 800’dür.

İnsan hakları evrensel bildirgesi ve uluslararası sözleşmelerle güvence altına alınmış bulunan kadının insan haklarını tanımak ve geliştirmek ve kadına yönelik şiddeti önlemek siyası iktidarın sorumluluğundadır. Bu nedenlerle;

-Devletin kadınlara yönelik her türlü şiddet eylemini açık bir şekilde kınamasını,

-Karar alma mekanizmalarında ayrımcı politikalar yerine cinsiyet eşitliği ve eşit temsil konusunda yasal düzenlemeler yapılmasını,

-Demokrasinin tüm kurum ve kuralları ile işlemesi ve toplumsal cinsiyet eşitliğinin sağlanması için 12 haziran 2011 tarihinde yapılacak seçimlerde tüm partilerin aday listelerinin cinsiyet eşitliğine göre düzenlenmesini;

-Cinsiyet ayrımcı politikalar, yasalar ve uygulamaların kaldırılmasını, eylem ve eğitim projelerinin kadın örgütleriyle birlikte hayata geçirilmesini,

-Kadınların ekonomik özgürlüğü için çalışmasının önündeki engellerin kaldırılmasını, sosyal güvenlik, parasız eğitim ve parasız sağlık haklarından yararlanılmasının sağlanmasını,

-Aile içi şiddeti ve genel olarak kadın ve çocuklara yönelik şiddeti önlemek için kampanyalar, ana-baba eğitim programları başlatılmasını,

-Medyanın, kadın ve çocuklara yönelik şiddeti teşvik edici yayınlar üzerinde kendi oto-denetim mekanizmasını kurarak kadın ve çocuklara yönelik şiddeti bir malzeme olarak kullanmaktan vazgeçmesini,

-Şiddete uğrayan kadınlar için başvuru ve sığınma evlerinin sayısının artırılmasını, ücretsiz danışmanlık, psikolojik ve tıbbi destek ve yasal yardımın yapılmasını,

-Evde, sokakta, işyerinde, gözaltında, cezaevinde yaşanan kadına yönelik şiddetin sorumlularının yargılanmasını ve caydırıcı yasal tedbirler alınmasını istiyoruz.

 
Av. HATİCE CAN
Tübakkom 10.dönem sözcüsü
Hatay Barosu kadın hukuku komisyonu Başkanı